سیستم اعلام و اطفا حریق مجموعه ای از تجهیزات و فناوری های پیشرفته هستند که با هدف شناسایی و کنترل سریع آتش سوزی ها در ساختمان ها و محیط های صنعتی طراحی شده اند. سیستم اعلام حریق شامل دتکتورهای دود، حرارت و گاز است که به محض تشخیص علائم اولیه حریق، به پنل مرکزی هشدار می دهند و از طریق آژیر و فلاشر، ساکنین را از خطر مطلع می کنند.

در کنار سیستم اعلام، سیستم اطفا حریق نیز وجود دارد که به صورت اتوماتیک یا دستی عملیات اطفا را انجام می دهد و شامل تجهیزات مختلفی مثل اسپرینکلرها، کپسول های آتش نشانی و سیستم های اطفای گاز می باشد.

این سیستم ها نقش حیاتی در کاهش خسارات جانی و مالی ناشی از آتش سوزی ایفا می کنند. سیستم اعلام و اطفا حریق با بهره گیری از تکنولوژی های پیشرفته و طراحی متناسب با نوع کاربری ساختمان، تضمین می کنند که در صورت بروز حریق، هشدار به موقع داده شده و حریق سریعاً تحت کنترل قرار گیرد. این امر به ویژه در ساختمان های بزرگ، مراکز صنعتی و تجاری اهمیت دارد، چرا که زمان واکنش سریع برای جلوگیری از گسترش آتش و ایجاد خسارت های بیشتر ضروری است.

دتکتورها به عنوان حسگرهای اصلی سیستم اعلام حریق نصب می شوند و باید در مکان هایی قرار گیرند که بتوانند به سرعت نشانه های اولیه حریق را تشخیص دهند. نصب درست دتکتورها و تنظیم حساسیت آن ها به محیط خاص ساختمان بستگی دارد. دتکتورهای دود باید در سقف و مکان هایی که هوا به خوبی جریان دارد نصب شوند، در حالی که دتکتورهای حرارتی در نزدیکی تجهیزات حساس و قابل اشتعال قرار می گیرند.